Не сумуй, што скончылася лета
і што мне ўжо сэрца студзіць восень.
Светла ў ім, пакуль яно сагрэта
цеплынёй тваіх ка мне адносін.
Як ніхто — я ўпершыню шчаслівы.
Ёсць аб кім і думаць мне, і марыць.
Ёсць любоў, якую час імклівы
ў летуценным сэрцы не састарыць.
Ёсць любоў, і ты жывеш на свеце —
не міраж, не казачная фея.
На здзічэлай — без Хрыста — планеце
ёсць у сэрцы храм свой і надзея.