Жахлівы сон адразу нас разбудзіць —
усхвалявана сэрца б’е ў званы,
і доўга потым успамінам студзіць
душу той, перажыты, жах начны.
Калі ж ёй радасныя сняцца сны,
прачнуцца кожны раз душа марудзіць —
каб іх вясёлкавы настрой не спудзіць,
каб і на яве сніліся яны.
Каханне — гэта светлы сон душы,
які калісьці мне ў начной цішы
надоўга вобраз твой навеяў мілы.
Я знаю: сон той скончыўся даўно,
і ўжо мне ранак стукае ў акно,
а я прачнуцца ўсё не маю сілы.