Варона гэта галавешка
Якая ўзляцела на крыллях дыму з пажарышча
І сеўшы на вершаліну дрэва
Адчула сябе патухлай зоркай
І таму варона ганарлівая
Як нягеглы мужык
Які нейкім цудам выбіўся ў паны
Варона зладзейка
Але скраўшы сыр
Варона марыць аб кароне
І крычыць яна аб сваёй мары
Як п'яніца якога выгналі з карчмы
Варона можа быць гжэчнай
І можа навучыцца гаварыць
Нават зазіраць у разумныя кнігі
Але ўсё роўна пры гэтым заставацца варонай
Якая правароніла сваё шчасце
Калі Бог дзяліў паміж птушак галасы