У прыгарадным цягніку едзе бацька з малым. Хлопчык кажа:
— Хачу бананаў!
— Засталося тры,— адказвае бацька.
— А мы купім яшчэ?
— Больш няма дзе купіць.
Дзіцянё задумалася:
— Мне — адзін, а маме?.. Не!.. Мне — два, а маме?.. Не... Маме — два, а мне?..
Бацька ўбачыў, што за хлопчыкам з цікавасцю назіраюць суседзі па купэ, збянтэжыўся і перапыніў малога:
— Хопіць табе разважаць!
Малы змоўк, а калі бацька засяродзіўся на разглядванні часопіса, хлопчык асцярожна выцяг з кашолкі апошнія бананы і прыняўся іх уплятаць. А самазадаволены тварык яго нібы казаў усім:
— Сапраўды, навошта разважаць!
1965