Бабкі дома і на полі
Языкамі ўсё малолі:
— Ці не чулі вы навіну:
Быў Рыгор учора ў Ніны.
— Ды яна ж яго не варта,—
Гаварыла цётка Марта,—
Рослы ён,
прыгожы з твару...
Не, яна яму не пара.
Ды на гэткія развагі
Не звяртаў хлопец увагі.
Хлопец з Нінай пашаптаўся
Ды ў нядзелю запісаўся.
Не красуня, праўда, Ніна,
А звычайная дзяўчына.
Але што каму па густу,—
Хто есць рэдзьку, хто капусту.
Год за годам — як гадзіна.
Ніна трох сыноў радзіла.
Скора будуць і дачушкі.
Забаўляй,
цалуй ды гушкай.
Ладзяць,
дружаць любы з любкай,
Нібы галубок з галубкай...
Бабкам плёткі не з рукі —
Прыкусілі языкі.