З польскай
Звонам звоніць, іскры гоніць
Молат мой агністым змеем;
Рук я ў працы не жалею,
Бо гультайства сіле шкодзіць,
Толькі праца шчасце родзіць.
Я люблю свой дар,
Я ў ім гаспадар!
Каб папала на кавадла
Гультаёў сто, дык каваў бы
І зусім не шкадаваў бы,
Бо гультайства сіле шкодзіць,
Толькі праца шчасце родзіць.
Я люблю свой дар,
Я ў ім гаспадар!
Гляньце, дзеці, як сталь свеціць...
Малаты б’юць па кавадле:
Будуць колы і вухналі,
Для сяляніна — плуг новы,
А для коніка — падковы.
Я люблю свой дар,
Я ў ім гаспадар!
[1922]