Множны лік назоўнікаў.
У назоўным склоне множнага ліку назоўнікі маюць канчаткі -ы, -i.
|
|
| адзіночны лік |
у множным ліку |
брат
сябра
iнжынер
вобраз
вецер
холад
рот
лiст
камень
корань
бераг
яблык
крок
|
браты
сябры
iнжынеры
вобразы
вятры
халады
раты
лiсты
камяні
карані
берагі
яблыкi
крокi |
|
|
|
| адзіночны лік |
у множным ліку |
дачка
мова
глыбiня
жывёла
кузурка
абраньнiца
блiскавіца
яшчарка
страха
поле
|
дочкi
мовы
глыбінi
жывёлы
кузуркi
абраньнiцы
блiскавіцы
яшчаркi
стрэхi
палі |
|
|
|
| адзіночны лік |
у множным ліку |
бервяно
кола
люстэрка
яйка
крэсла
гняздо
мора
возера
павека
сьвята
крыло
пяро
|
бярвеньнi
колы
люстэркi
яйкi
крэслы
гнёзды
моры
азёры
павекi
сьвяты
крылы
пёры |
|
Для назоўнікаў на -анiн, -янiн характэрны канчатак -е: грамадзянін — грамадзяне, селянін — сяляне.
Некаторыя назоўнікі пры ўтварэньні множнага ліку зьмяняюцца і ў сваёй аснове: дзяўчына — дзяўчаты (АЛЕ! дзьве/тры дзяўчыны), неба — нябёсы, зерне — зярняты, цяля — цяляты, птушаня — птушаняты, кураня — кураняты.
|
