|
Склон, скланеньне.
Склон — гэта форма, якую набывае назоўнік у залежнасьці ад пытаньня.
Скланеньне — зьмяненьне канчаткаў назоўнікаў па склонах.
| склон | мужчынскi род | жаночы род | нiякi род |
| назоўны | мужчына (хто?) ложак (што?) |
жанчына (хто?) шафа (што?) |
дзiця (хто?) вакно (што?) |
| родны | мужчыны (каго?) ложка (чаго?) |
жанчыны (каго?) шафы (чаго?) |
дзiцяцi (каго?) вакна (чаго?) |
| давальны | мужчыну (каму?) ложку (чаму?) |
жанчыне (каму?) шафе (чаму?) |
дзiцяцi (каму?) вакну (чаму?) |
| вiнавальны | мужчыну (каго?) ложак (што?) |
жанчыну (каго?) шафу (што?) |
дзiця (каго?) вакно (што?) |
| творны | мужчынам (кiм?) ложкам (чым?) |
жанчынай (кiм?) шафай (чым?) |
дзіцем (кiм?) вакном (чым?) |
| месны | мужчыну (-е) (пры кiм?) ложку (пры чым?) |
жанчыне (пры кiм?) шафе (пры чым?) |
дзiцяцi (пры кiм?) вакне (пры чым?) |
Табліца склонаў.
| 1. | Н. | Назоўны склон | ёсьць | хто? | што? |
| 2. | Р. | Родны склон | няма | каго? (кога?) | чаго? (чога?) |
| 3. | Д. | Давальны склон | даю | каму? | чаму? |
| 4. | В. | Вiнавальны склон | вiню, бачу | каго? (кога?) | што? |
| 5. | Т. | Творны склон | ганаруся, твару | кім? | чым? |
| 6. | М. | Месны склон | знаходжуся | па (пры) кім? | па (пры) чым? |
| 7. | К. | Клічны склон | клічу, зьвяртаюся |
Клічны склон — былы сёмы склон назоўнікаў. Беларуская мова захавала яго шматлікія формы: пане, браце, дружа, чытачу, народзе, суседзе, хлопча, юнача, Яне, Ігнасю, Галю, Маню. У множным ліку ўжываецца канчатак -ове: панове.
|  |