|
Назоўнік у вінавальным склоне.
скланеньне |
|
у адзiночным лiку |
у множным лiку |
ж.р., м.р., а.р.
на -а, -я |
адуш. |
сястру, дзяўчыну, Валю, Колю, мужчыну, калегу |
-у, -ю |
сясьцёр, дзяўчат, мужчын, калег, дзядуляў, жнеяў |
як у Р. |
неадуш. |
канапу, лазьню, пральню, шафу |
канапы, лазьнi, шафы, пральнi, лялькi |
як у Н. |
м.р. без канчатку,
н.р. на -а, -о,
-е, -ё |
адуш. |
доктара, сябра, вучня, iнжынера |
-а, -я |
дактароў, сяброў, вучняў, iнжынераў |
як у Р. |
неадуш. |
мур, слуп, будынак, цягнiк, яйка |
як у Н. |
муры, слупы, будынкi, цягнiкi, яйкi |
як у Н. |
ж.р. без канчатку |
адуш. |
лань, мыш, гусь |
як у Н. |
ланей, мышэй, гусей |
як у Р. |
неадуш. |
косьць, кроў, верф, шыр |
косьцi, кроў, верфi, шыры |
як у Н. |
розна-скланяльныя |
адуш. |
кацяня, немаўля, кураня, дзiця |
як у Н. |
кацянятаў, немаўлятаў, куранятаў, дзяцей |
як у Р. |
неадуш. |
iмя, племя, стрэмя |
iмёны, плямёны, страмёны |
як у Н. |
! |
1) Пасьля пераходных дзеясловаў назоўнікі ў вінавальным склоне ўжываюцца без прыназоўнікаў: галю бараду.
2) Зьвярніце, калі ласка, увагу, што менавіта ў вінавальным склоне ўжываюцца назоўнікі ў спалучэньні:
— з дзеясловам гуляць у: гуляць (у што?) у сетку, гуляць (у што?) у кошык, гл. дзеяслоўнае кіраваньне;
— з прыназоўнікам па: еду (па каго?) па дзіця. |
|