Калі прыметнік ўтвораны ад слова з асновай, якая заканчваецца:

• на ц, т, ч, к, то прыметнік мае суфікс -ц-: скаўт — скаўцкі, чытач — чытацкі, Глыбокае — глыбоцкі, брат — брацкі, Смалявічы — смалявіцкі;
• на некалькі зычных гукаў і апошні зь іх к, а суфікс пачынаецца на с, то ў прыметніку каранёвае к не ўжываецца: Нью-Ёрк — нью-ёрскі;
• на с, з, ш, г, х, а суфікс пачынаецца на с, то ў прыметніку ўжываецца адна літара с: Белая Вежа — белавескі, чэх — чэскі, француз — францускі;
• на ск, цк, а прыметнік утвараецца з дапамогаю суфікса -ск-, то ў слове застаецца толькі адзін ск альбо цк: Дамаск — дамаскі, Смаленск — смаленскі, Брацк — брацкі;
• на звонкія д, дж, дз, а суфікс пачынаецца на с, то ў слове чуваць [ц], але пішыцца дз: сусед — суседзкі [сусецкі], грамада — грамадзкі [грамацкі].