Займеньнік.
Займеньнік — нязьменная часьціна мовы, якая не называе прадметы, асобы, якасьці, а толькі паказвае на іх.
Па сваім значэньні займеньнікі дзеляцца на:
— асабовыя: я, мы, ты, вы, ён, яна, яно, яны;
— прыналежныя: мой, наш, твой, ваш, яго, ягоны, ейны, свой, іхнi;
— паказальныя: той, такі, гэты, гэтакi, гэны, гэткi, столькі, гэтулькі;
— азначальныя: сам, усё, усе, увесь, кожны, любы, самы, іншы;
— пытальна-адносныя: хто, што, які, каторы, чый, колькі;
— зваротныя: сябе;
— адмоўныя: нiхто, нiшто, нiякi, нiчый, нiводны;
— неазначальныя: нехта, нешта, хтосьцi, штосьцi, нейкi, якісьцi, якi-небудзь, некалькі, абы-які, хто-небудзь.
|
