ФРАГМЭНТЫ філязофіі культуралёгіі літаратуры

БІБЛІЯТЭКА


Ігар Бабкоў "Герой вайны за празрыстасьць"
Ігар Бабкоў
ГЕРОЙ ВАЙНЫ ЗА ПРАЗРЫСТАСЬЦЬ

сэмінары
пэрсаналіі
бібліятэка
спасылкі
рэдакцыя
сувязь


          Адсутнасьць, што прырастае да твару… 

зь нізкі “Хімэры”

          Вільня

          Лёндан

          Празрыстасьць

          Вершы пра сьмерць

          Белыя чоўны

          (гносыс)

          Вера паэтаў...

зь нізкі “Гэтыя руіны”

          падаючы ўглыб: гэтыя руіны

          1997: эпітафія

          Сьвет, раптам асірацелы...

          33

          Восень, сястра, сярод твараў, што бачу наўкола...

           Датыкненьні тонкіх губ...

          Па-за вокнамі дождж...

          Вакно

          халоднае лямпы сьвятло...

зь нізкі “Далёкае сьвятло з Усходу”

          Нерасчытаная сутра...

          Чатыры вершы Ван Вэю:

                    Дзікія гусі... 

                    Калі восень...

                    Раптоўныя хваляваньні неба, перуны, грымоты...

                    За вокнамі вечар і слота...

          Чаму старадаўнія паэты...

 

SOLUS REX

зь нізкі “Тэрыторыі ночы”

          За небакраем Эўропы: у акопах заціхла туга...

          Сьмерць, азірнуўшыся, фігуркі рассыпала ў пыл...

          Абгостраны рысы і позірк зацяты, дарма...

          Дзень, нібы дрэва, лістотай сваёй ападае…

          Лістота шорхая віруе ў цішыні…

          Выспа, людзкі паратунак…

          Калі прагная цемра сыходзіць на горад начны…

          Памірае зямля. Уваскрасаюць самотныя ветры…

          Узьняўшыся вольнаю птушкай…

зь нізкі “Animula Vagula Blandula”

          Вандроўніца пяшчотная, душа…

          Тут горад быў і зь ліхтароў…

          У мізэры апранах…

          Празрысты, прывідны крышталь…

          Вользе

          Халодны, ветлы, любы твар…

          Гарбаты кубак золатапраменны…

          Чорныя вочы агню…

          Начныя птушкі

          У шпіталі

          Рэчы

          Прытулак

          Ён

          Імя

          Лёс

          Аблокі

          Парыж: маргіналіі

          Фрагмэнты

          Solus Rex

зь нізкі “Мэдытацыі і падарожжы”

          Фуга цёмнага часу

          На пошукі сапраўднага дому адыходзіць ён…

          1 студзеня 1982 г. Імпэрыя

          Забрасьнее ў палахлівай крыві памерлых туга…

          Кавярня

          Цяхар і пяшчота, падымаць веі памерламу слову…

          (паэзія)

          Багі ўзыходзяць…

          Я мроіў незагойна-сіні горад…

          Подых чаўноў папяровых…

          На расхіле восеньскіх сноў…

          Паміж

          Не, гэта ня сьмерць…

          Там, дзе шукаю губ…

          Зіма

          Мы ня тое, што бачыцца нам…

 

бібліятэка