|
Назоўнік у творным склоне.
У адзіночным ліку:
скланеньне |
аснова |
прыклады |
канчатак |
ж.р., м.р., а.р.
на -а, -я |
мяккая |
сям’ёй (-ёю), зямлёй (-ёю),
Юляй (-яю), вiшняй (-яю),
Колем, судзьдзём |
-ёй (-ёю)
-яй (-яю)
-ем, -ём |
цьвёрдая, зацьвярдзелая i
на г, к, х |
дзяўчынай (-аю), дарогай (-аю),
ракой (-ою), птушкай (-аю),
мужчынам, бацькам, калегам |
-ай (-аю)
-ой (-ою)
-ам |
м.р. без канчатку,
н.р. на -а, -о,
-е, -ё |
мяккая |
жалем, бярэмем, вучнем, агнём |
-ем, -ём |
цьвёрдая,
зацьвярдзелая i
на г, к, х |
горадам, братам, вiдэльцам, борам, шляхам, берагам, вокам, векам, сялом, мастаком, хлапцом, дажджом, сталом |
-ам, -ом |
ж.р. без канчатку |
мяккая i
цьвёрдая |
кроўю (крывёю), косьцю, сьвякроўю (сьвекрывёю), любоўю, верф’ю |
-ю (-ёю) |
зацьвярдзелая |
ноччу, поўначчу, Нараччу, мышшу |
-у |
рознаскланяльныя |
|
дзiцем, iменем, племенем |
-ем |
кацянём, куранём, птушанём |
-ём |
! |
1) У творным склоне зычныя (акрамя б, ф, ў, р) падвойваюцца, калі знаходзяцца паміж галоснымі: сольлю, рэччу.
2) Зьвярніце, калі ласка, увагу, што ў спалучэньнях зь дзеясловамі ехаць, ісьці, ляцець, плыць, апекавацца назоўнік ужываецца менавіта ў творным склоне: плыць параходам, апекавацца дзецьмі (гл. дзеяслоўнае кіраваньне). Але калі трэба паказаць, што рух ідзе ў розных напрамках, то ўжываецца прыназоўнік па ў спалучэньні зь месным склонам. Прыкладам: мы йшлі па бару, па каменьню, па полі. |
У множным ліку:
скланеньне |
аснова |
прыклады |
канчатак |
ж.р., м.р., а.р.
на -а, -я
м.р. без канчатку,
н.р. на -а, -о,
-е, -ё
ж.р. без канчатку
|
мяккая |
сем’ямi, вiшнямi, землямi, судзьдзямi, струменямi, бярэмямi, палямi, вучнямi, агнямi, крывямi, касьцямi, сьвекрывямi |
-ямi |
цьвёрдая, зацьвярдзелая
i на г, к, х |
дзяўчатамi, дарогамi, вiдэльцамi, берагамi, бацькамi, калегамi, гарадамi, сталамi, братамi, сёламi, дажджамi, шляхамi, мастакамi, вачамi (-мi), вушамi (-мi), начамi, мышамi |
-амi (-мi) |
рознаскланяльныя |
|
дзецьмi, iмёнамi, плямёнамi, кацянятамi, куранятамi, птушанятамi |
|